top of page

3 cups

Blueberries

3 cups

Flour

1½ cups

Butter

ΤΟ ΠΟΛΥΤΡΟΠΟ ΣΩΜΑ Ή
Η ΑΕΝΑΗ ΕΠΑΝΕΚΚΙΝΗΣΗ ΤΟΥ ΧΩΡΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΡΑΚΤΙΚΗ
 
Πρόθεση Η ανθρώπινη συμπεριφορά μέσα στην καθημερινότητα
απασχόλησε τον κόσμο της επιστήμης διατρέχοντας μια μακραίωνη
ιστορία. Σήμερα στον αρχιτεκτονικό διάλογο φαίνεται να απουσιάζει
αυτή η πολύτροπη ανθρώπινη γνώση με αποτέλεσμα να οδηγούμαστε σε
γενικεύσεις.
Στο κείμενο αυτό θα μας απασχολήσει πως η αρχιτεκτονική μπορεί
να συμπεριλάβει αυτές τις παραμέτρους που αφορούν την ανθρώπινη
συμπεριφορά - πρακτική μέσα στη σκέψη της.
Η εν λόγω μελέτη επιχειρεί να αναδείξει αυτή την παραμελημένη πτυχή
έχοντας ως κεντρικό άξονα τη θεωρία της πρακτικής του Bourdieu. Πάνω
σε αυτό το μοντέλο σκέψης πλέκονται ερμηνευτικές προσεγγίσεις της
πράξης σε μια προσπάθεια να συνδεθεί ένα νήμα με το παρελθόν. Στόχος
είναι μέσω συγκρίσεων και ομολογιών να παραχθεί ένας γόνιμος διάλογος
με αυτή την πλούσια δράση του σώματος. Σε αυτή την προσπάθεια,
χρησιμοποιούνται δύο αλληλένδετες τακτικές της έρευνας: μια πρακτική
μελέτη και μια θεωρητική αναζήτηση.
 
Ο Pierre Bourdieu (1930-2002) υπήρξε ένας από τους πλέον σημαντικούς
Γάλλους διανοητές του 20ου αιώνα. Με εφαλτήριο τη γνωστική περιοχή
της κοινωνιολογίας παρήγαγε ένα ογκώδες έργο για μια περίοδο σχεδόν 50
χρόνων.
Το έργο του χαρακτηρίζεται από πυκνότητα και μεγάλο θεωρητικό βάθος.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η απαρέγκλιτη επιμονή του στη διαρκή
επαφή των θεωρητικών σχημάτων του έργου του με την ερευνητική του
πρακτική.
Σε αυτή την εμμονή στηρίζεται και η ακόλουθη μελέτη που θέτει ως βασικό
μέλημα της το γόνιμο διάλογο, πρακτικής και θεωρίας. Έτσι, η πρακτική
μελέτη εξετάζει: Το σώμα στο σπίτι του σε μια σειρά από ‘συνηθισμένες’
πρακτικές. Μέσω οπτικοακουστικών καταγραφών παράγονται μια σειρά από
αφηγήσεις. Αφηγήσεις σώματος και κειμένου.
Η έρευνα προσπαθεί να καλλιεργήσει τους αισθητήρες για την
αναγνώριση της παραμελημένης πτυχής των ‘διαθέσεων’ επιδιώκοντας
να τροφοδοτήσει την αρχιτεκτονική. Οι βασικές έννοιες, του habitus, του
πεδίου, του κεφαλαίου και των μηχανισμών τους, όπως ορίσθηκαν από τον
Bourdieu συναντώνται στην καθημερινή πρακτική ενός σώματος, αυτό της
συγγραφέως.
Τα συμπεράσματα που απορρέουν από τη συνήθεια, την επανάληψη, την
καθημερινότητα προτείνουν μια πιο ευαίσθητη ματιά στον αρχιτέκτονα,
που καλείται να σχεδιάσει για αυτό το πολύτροπο σώμα, μια αέναη
επανεκκίνηση του χώρου όπως αυτή προκύπτει από τις πρακτικές..
 
bottom of page